Henk Bres

Henk Bres is geboren (29 augustus 1952) en getogen te Den Haag, is een bekende tv-persoonlijkheid en een beruchte Hagenees. Hij oefende diverse beroepen uit, zoals seksclub-houder, taxichauffeur en FC Den Haag-hooligan voor hij landelijke bekendheid kreeg door zijn optredens in Het Lagerhuis van de VARA.
Het Lagerhuis, een programma dat het politieke debat in de huiskamer wilde brengen op zaterdagavond, werd gepresenteerd door Paul Witteman, en Henk Bres was één van de panelleden. Hij viel vooral op door zijn gevatte en vooral ‘recht voor z’n raap’-uitspraken

Hij heeft deelgenomen aan diverse programma’s, zoals Waku Waku, Big Brother VIPS,  De Staatsloterij show, Het gevoel van…, Nachtsuite, Bobo’s in the Bush, Lijn 4, Over de Balk, Sterrenslag, Wattuh en Rappa Tongo. Tevens schreef hij columns voor de Haagse Posthoorn en het weekblad Aktueel.

Henk vertelt in zijn eigen woorden waarom hij besloot ambassadeur van Pup in Nood te worden.

Toen mij werd gevraagd of ik ambassadeur wilde worden van de Stichting Pup in Nood dacht ik: ‘Nou, dat kan ik wel doen! Want er is natuurlijk heel veel dierenleed in Nederland en aangezien ik ook al ambassadeur bent van de Stichting Zinloos Geweld Tegen Dieren en omdat dierenleed vaak begint als de dieren nog maar puppy zijn, kan je er niet te veel voor doen.’

Ik hoef vaak enkel maar mijn naam aan een stichting te verbinden en dat moesten meer BN’ers doen, want alle kleine beetjes helpen.
Ik heb natuurlijk ook eerst effe op de site gekeken van de Stichting Pup in Nood en daar staan heel veel informatieve dingen op, maar helaas ook een hoop ellende, want ik las dat onverlaten de Dierenambulance van de Stichting hebben vernield!

Ik vraag mij dan gelijk af wat voor randdebielen dat nou geweest kunnen zijn, want een normaal mens doet toch zoiets niet?

Ik heb zelf een driejarige Jack Russell genaamd Srooby en dat hondje beschouwen wij (mijn vrouwtje en ik) echt als ons kind en wij doen ons best om Srooby zo’n gelukkig mogelijk leven te geven. Dat zouden alle pups moeten hebben, want die schattige beestjes hebben ook niet om het leven gevraagd en hebben …RECHT… op een goed leven.

Er is zoveel mis hier in Nederland met de omgang van de dieren dat het een ellenlang verhaal zou worden om dit allemaal op te schrijven en ik denk dat iedereen die om dieren geeft wel weet hoeveel misstanden er zijn. Dus genoeg erover!

Ik wil alle vrijwilligers die bij deze organisatie zijn aangesloten en niet te vergeten de sponsors ook natuurlijk een hart onder de riem steken, want jullie doen verschrikkelijk goed werk en de dieren die jullie hebben verzorgd, gevonden of herplaatst hebben, zijn jullie dankbaar. En zo voel ik het ook want er komt heel wat voor kijken om met deze dieren om te gaan zoals jullie dat met volle overgave doen. Hulde voor de Stichting Pup in Nood en ik ben blij dat ik mijn naam aan jullie heb verbonden!