Februari 2023 Carla’s avontuur (een ouder verhaal, maar helaas komt dumpen van dieren nog steeds voor). De andere dag gaat Jack naar de dierenwinkel om de bestelde mand op te halen. En weer lijkt het of die man post voor de deur want zo ziet Jack hem niet en zo staat hij nu voor hem met een Yorkshire Terrier in zijn armen. “Een mooie dag, hè, buurman?”
Jack kijkt de man verbaasd aan. Dit is de eerste keer dat hij wat zegt tegen Jack. “Goeiemorgen,” bromt hij terug, maar loopt door.
Maar de man blijft brutaal voor hem staan. “Ik heb ook zo’n hondje net als jullie. Ik woon hier pas,” vertelt hij aan Jack.
“Oh,” antwoordt Jack, “En waar dan wel?” om maar van die kerel af te komen. “Ik woon daar,” wijst de man, “op drie hoog.” Jack loopt door en dan plots blijft hij staan en staart de man na.
Het adres dat de man opgaf, is het adres waar hun vrienden Johan en Anja wonen! Verbluft kijkt hij nog eens en dan loopt hij terug naar huis toe. “Die mand komt straks wel,” mompelt hij. En hij loopt met grote passen weer naar huis.
Zo weer een dag voorbij, denkt ze. Een week is zo voorbij.
Carla zet de boodschappen op het aanrecht en denkt even na of ze niets vergeten is. “Heb je ook die ene hondenmand besteld, Carla?” vraagt Jack die even de keuken in komt lopen. “Jawel, de oude mag morgen op straat, hoor.” Ze draait zich om en zegt: “Weer die man gezien.” “Welke man?” vraagt Jack haar en kijkt haar even afwezig aan.” “Die man, je weet wel, die kerel die je gisteren ook al aansprak.” “Ja, ik was die figuur alweer vergeten, maar nu je het zegt…”
Ze hebben het er niet meer over en Carla gaat aan het eten maken beginnen. Jack leest de krant nog even snel door en zo heeft ieder zijn eigen gedachten.
Carla heeft het niet zo op die man. Ze weet niet waarom. Maar er hangt iets in de lucht. Die man wist ook dat ze zoveel voor dieren deden en dat ze Pup in Nood beheren.
Gek, het is net of ze die kerel niet vertrouwen kan.
Carla ziet hem binnenkomen en zegt: “Hadden ze de mand nog niet? Of heb je gerend dat je zo vlug terug bent?”
“Nu nog mooier,” antwoordt Jack over de rooie. En vertelt het verhaal aan Carla.
Maar Johan heeft nooit verteld dat ze zouden verhuizen, denkt ze. Jack pakt de telefoon en draait een nummer. Hij babbelt wat en dan legt hij neer. “Dat is geen zuivere koffie,” zegt hij. “Ik had Anja aan de praat en ze wonen nog steeds op hetzelfde nummer, hoor, en ook op drie hoog. “Johan en Anja zijn huisvrienden van hen.
Er gaan twee dagen overheen als Carla even naar de supermarkt gaat. Als ze de winkel uitkomt staat die man er ook met zijn hondje.
“Houdt u hem even vast, mevrouw,” zegt de man. Voor Carla wat kan zeggen heeft ze het mini hondje in haar armen gedrukt gekregen.
“Even een karretje pakken om de hoek,” zegt de man nog. Hij beent weg en Carla hoort even later een auto starten en weg is de man. De onverlaat heeft haar opgescheept met een klein maar akelig magere Yorkshire Terrier. Wat nu? Ze is zo verbluft dat ze even te laat reageert en het nummerbord van de wegrijdende auto niet kan zien.
Verdwaasd loopt ze naar huis toe, Jack ziet haar aan komen lopen. De tranen lopen over haar wangen, Weer een vacantieslachtoffer, huilt ze haast. Jack troost haar en zegt: “Gelukkig is het nog bij ons gedumpt. En niet in het bos. Die man heeft ooit natuurlijk ooit eens van Pup in nood gehoord en heeft zijn toevlucht bij ons gezocht.:” “Hij had toch ook wel voor een paar weken kunnen vragen?” zegt Carla. “Jawel, hoor, maar dat zal geld gekost hebben en dat heeft hij er niet voor over gehad, denk ik.”
Dit is makkelijker, denkt Jack en bekijkt het hondje. Arm beestje we zoeken een beter tehuis voor je, hoor. Het komt wel goed Ik verfoei vakanties vanwege de wegwerphonden. En zo loopt het hondenaantal bij Stichting Pup in Nood weer aardig op.
“Maar ze weten de stichting dus wel goed te vinden denkt Carla” Jawel, dit was echt een spannend avontuur en hoopt het niet al te vaak mee te hoeven maken”. En dit arme beestje, daar zorgen wij voor tot het een goed tehuis en gouden mandje heeft gekregen, vindt Jack.
Geschreven door Joke Loevesijn (†)